Eindoordeel

Ik vond het boek interessant om te lezen. Dat komt doordat het over een jongen gaat die in de oorlog een NSB'er was. Normaal als ik boeken over de Tweede Wereldoorlog lees dan gaat het over Joodse mensen, of mensen die bevriend zijn met Joden. Daardoor was het interessant om het te lezen, want ik wist nog niet zoveel over NSB'er.
Verder vond ik het boek, vooral in het begin, een beetje saai omdat het erg langdradig was. Dat kwam door de flashbacks, die waren elke keer een beetje hetzelfde.
Het boek was niet zo overzichtelijk, omdat de flashbacks voor mijn gevoel een beetje door elkaar zaten. Dat vond ik niet zo fijn tijdens het lezen en het maakte het verhaal ook verwarrend.

De manier die het meest gebruikt wordt in mijn boek om spanning op te bouwen is flashbacks. Want op het moment dat het spannend wordt komt er steeds een flashback, of ben je bij het einde van een flashback. Daardoor ontstaat er een open plek, en komen er vragen in je op.

Het vertelperspectief in Elke dag een druppel gif is een personaal perspectief, want het verhaal staat in de derde persoon. Maar je volgt alleen de hoofdpersoon, Maarten, waardoor het geen auctoriaal perspectief kan zijn.

Ik ga het boek 'Elke dag een druppel gif' van Wilma Geldof lezen. Ik heb voor dit boek gekozen omdat hij op de lijst stond van de boeken die mevrouw Oosterhuis aanraadt. Maar ik heb het boek ook gekozen omdat het over de Tweede Wereldoorlog gaat, en ik vind boeken daarover meestal wel interessant, en boeken over de Tweede Wereldoorlog vind ik vaak erg mooi.
Ik verwacht dat ik het een mooi boek zal vinden en ik heb zin om te beginnen met lezen.